بهترین حالت در تعیین وضعیت یک تجهیز دوار بر اساس تکنیک آنالیز ارتعاشات، در مرحله­ نخست مقایسه مقدار کلی ارتعاشات با استانداردهای موجود و توصیه­ سازنده دستگاه و در مراحل بعدی بررسی روند ارتعاشات تجهیز، ردیابی فرکانس­های غالب، فرکانس­های چهارگانه بیرینگ­ ها و بررسی سوابق ارتعاشی تجهیز است.

به ﻣﻨﻈﻮر راه اﻧﺪازی ﺳﯿﺴﺘﻢ ﭘﺎﯾﺶ وﺿﻌﯿﺖ، ﺗﻬﯿﻪ ﻓﺮآیند ﻫﺎی ﺟﻤﻊ آوری و آﻧﺎﻟﯿﺰ اﻃﻼﻋﺎت ﮐﺎرآﻣﺪ و ﺑﺎﻧﮏ اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﮐﺎﻣﻞ از ﺗﺠﻬﯿﺰات دوار امری ضروری اﺳﺖ. تهیه ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎی ﺟﻤﻊ آوری و آﻧﺎﻟﯿﺰ اﻃﻼﻋﺎت ﮐﺎرآﻣﺪ ﺑﻪ معنی طبقه بندی ﺗﺠﻬﯿﺰات ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ بر اساس ﻣﯿﺰان اﻫﻤﯿﺖ ﻫﺮ ﺗﺠﻬﯿﺰ با هدف ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺗﻨﺎوب ﻫﺎی داده ﺑﺮداری و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎی مورد نیاز ﺑﺮای ﻫﺮ ﺗﺠﻬﯿﺰ اﺳﺖ. آﻧﺎﻟﯿﺰ اطلاعات ﺑﺪون ﺷﻨﺎﺧﺖ ﮐﺎﻓﯽ از ﺗﺠﻬﯿﺰ ﻣﻮرد آنالیز تقریبا ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ است.  اﯾﻦ اﻃﻼﻋﺎت ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺸﺨﺼﺎت بیرینگ، چرخدنده، اﻟﮑﺘﺮوﻣﻮﺗﻮر، ﺗﻌﺪاد ﭘﺮه ﻫﺎی اﯾﻤﭙﻠﺮ ﭘﻤﭗ و ﯾﺎ ﻓﻦ، دور ﻧﺎﻣﯽ ﻣﺎﺷﯿﻦ و ... اﺳﺖ. به ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻤﺎﯾﺰ ﻋﯿﻮب اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ از ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ در ﯾﮏ اﻟﮑﺘﺮوﻣﻮﺗﻮر و ﯾﺎ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﻮاﯾﯽ، ﻣﺸﺨﺼﺎﺗﯽ از قبیل ﺗﻌﺪاد روﺗﻮر ﺑﺎر ، ﺗﻌﺪاد ﻗﻄﺐ و فرکانس نامی مورد نیاز است.

ﺟﻬﺖ اﺟﺮای ﯾﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﺎﻧﻪ اﺑﺘﺪا ﺑﺎﯾﺪ اﻧﻮاع ﺗﺠﻬﯿﺰات دوار را برای به دﺳﺖ آوردن ﺧﻂ ﻣﺮز ﻣﻌﺘﺒﺮ و درﺳﺘﯽ داده ها مورد پایش قرار داد. داده برداری به ﻣﻨﻈﻮر اﯾﺠﺎد ﺑﺎﻧﮏ اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ بهﻋﻨﻮان ﻣﺮﺟﻊ وﺿﻌﯿﺖ ﮐﺎرﮐﺮد اوﻟﯿﻪ ﻣﺎشین­آﻻت ﺿﺮوری اﺳﺖ.

از آنجا که ﯾﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻓﺮاﮔﯿﺮ و ﺟﺎﻣﻊ دارای ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﺗﺮﻧﺪ و ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺣﺪود زﻣﺎن ﺧﺮاﺑﯽ اﺳﺖ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ داده برداری از ﻫﻤﻪ ﺗﺠﻬﯿﺰات ﻧﯿﺎز اﺳﺖ ﺗﺎ اﻃﻼﻋﺎت ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮای ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻧﺮم اﻓﺰاری و ﺗﺮﻧﺪ در حد قابل قبول اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺎﺷﺪ.

ﭘﺲ از ﻣﺮﺣﻠﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ و ﺗﺮﺳﯿﻢ base line تجهیزات دوار، ﺗﻨﺎوب داده ﺑﺮداری ﺑﺴﺘﻪ به طبقه بندی ﻣﺎﺷﯿﻦ آﻻت ﺑﺮ اساس ﻣﯿﺰان اﻫﻤﯿﺖ ﺗﺠﻬﯿﺰ از ﻧﻈﺮ تولید و ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮات، ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺟﺪول صفحه بعد ﻣﺘﻔﺎوت ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.

از ﻣﻮاردی ﮐﻪ در اﺟﺮای CM ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ ﺳﯿﺴﺘﻤﺎﺗﯿﮏ ﺑﻮدن ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺳﺖ به گونه ای که تقریبا در ﻫﻤﻪ ﻣﻮارد اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎﯾﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ رﻋﺎﯾﺖ آن ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ اﺟﺮای برنامه پایش وضعیت ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.

 

ﮐﻼس ﺗﺠﻬﯿﺰ

ﺗﻮﺿﯿﺤﺎت

بازه داده ­برداری

 

تجهیز حیاتی

ﺗﺠﻬﯿﺰاﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﺪاوم ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺎﯾﺪ به ﺻﻮرت داﺋﻤﯽ در ﺳﺮوﯾﺲ باشند و ﻓﻘﺪان آن ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻮﻗﻒ ﺧﻂ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺧﻮاﻫﺪ

هر دو تا سه هفته یکبار

 

 

 

تجهیز بحرانی

ﺗﺠﻬﯿﺰاﺗﯽ که به ﺷﺪت ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺗﻮﻟﯿﺪ را ﻣﺤﺪود می کند. به ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻗﺎﻋﺪه ﮐﻠﯽ ﺗﺠﻬﯿﺰاﺗﯽ ﮐﻪ آﺳﯿﺐ دﯾﺪﻧﺸﺎن ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺖ 30 درﺻﺪی و ﯾﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﯾﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮات ﺳﺨﺖ و ﻫﺰﯾﻨﻪ جایگزینی ﺳﻨﮕﯿﻦ دارﻧﺪ

هر سه تا چهار هفته یکبار

 

 

 

تجهیز ﺟﺪی

ﺗﺠﻬﯿﺰاﺗﯽ ﮐﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮات را ﺑﺎﻻ می برند اﻣﺎ ﺿﺮﺑﺎت و اﺛﺮات ﭼﺸﻤﮕﯿﺮی ﺑﺮ روی ﺗﻮﻟﯿﺪ ندارند و ﺗﺠﻬﯿﺰات standby

 

هر چهار تا شش هفته یکبار

 

سایر تجهیزات

-

هر ده تا دوازده هفته یکبار

 

 در مرحله نخست اﻋﻼم وﺿﻌﯿﺖ ﺗﺠﻬﯿﺰات تنها ﺑﺮ اساس ﯾﮏ دوره داده برداری و ﺑﺮ اساس اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻫﺎی ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﮐﻠﯽ ارﺗﻌﺎﺷﺎ ت صورت می گیرد. با تکمیل اطلاعات مورد نیاز و افزایش داده­ های ارتعاشاتی تجهیزات، بررسی های بعدی جامع تر و دقیق تر خواهد بود.